2015'in ilk günlerinde Amerika'da vizyona giren, genel anlamda pek beğenilmeyen ama gişesiyle yapımcısını sevindiren ve bizim ülkemizde vizyon şansı bulamadan direk videoya düşen bir gerilim filminden bahsetmek istiyorum; The Boy Next Door. İnternette Türkçe ismi orjinalin birebir çevirisi olan Komşu Evdeki Çocuk, başrollerini Jennifer Lopez ve Ryan Guzman'ın paylaştığı bir 'homme fatal' filmi.
İlişki yaşadığı adamlara büyük sıkıntılar yaşatan çekici ve baştan çıkarıcı kadına Femme Fatale dendiniği Glenn Close'dan ya da Rebecca Romijn gibi isimlerden biliyoruz. Adam kadınla yatar, kadın da adama, ailesine ve arkadaşlarına musallat olur. Bir çok örneğini bildiğimiz, izlediğimiz konu bir kez daha evrilip çevrilip The Boy Next Door'da önümüze sunuluyor. Ufak bir farkla; bu sefer mağdurumuz bir kadın, psikopatımız bir erkek. Yani bir homme fatal va'kası diyebiliriz.
The Boy Next Door, kocası tarafından aldatılmış ama oğlu ile birlikte yaşayarak güçlü durmaya çalışan İngiliz edebiyatı öğretmeni Claire Peterson ile açılışını yapıyor. Kusursuz bir anne; Claire yani Jennifer Lopez. (Tam da MILF diye sınıflandırılan cinsten kendileri.) Yan evlerine bir çocuk taşınıyor. Kusursuz fiziği ve çekiciliği ile komşunun yeğeni Noah yani Ryan Guzman kendileri. Başta 'iyi çocuk' imajını iyi çizen ama aşkı saplantı boyutuna taşıyan bir şahıs kendileri. Boşanma arefesindeki anne, oğlunu kocası ile kampa gönderince de tüm zemin hazırlanmış olur. (Bu esnadaki 'blind date' klişelerini görmezden geliyorum.) Şaşırılmayacak üzere Claire, Noah'a karşı koyamaz ve birlikte olurlar. Jennifer Lopez'den kendini aşan masumane bir sevişme sahnesiyle... Akabinde gelen 'tek seferlikti, hataydı' gibi zırvalar oğlumuzun içindeki psikopatı ortaya çıkarıyor ve başlıyor şantaja, tehdite hatta daha da ileriye gidiyor. Bu esnada bir takım sırlar öğreniyoruz ki bu filmlere aşina herkesin en başında tahmin edebileceği şeyler. (Buna rağmen filmi izleyecekler için daha fazla spoiler vermiyorum ve konuyla ilgili yazıyı noktalıyorum.)
Spoiler vermeyelim diyoruz ama aynı konuyu barındıran tüm filmlerde neler varsa burda da var. Gitgide dozu artan tehditler yerini şiddete bırakıyor ve sevişmesi hariç her yönüyle kusursuz, mağdur anne Jennifer Lopez günah çıkarıyor. Anlamsız sahnelerle filmin süresi dolduruluyor. Sonunu bilerek izleyince de arada iki geriliyoruz ama 90 dakika boyunca maruz kaldığımız klişelere hiç şaşırmıyoruz. Gün Işığı, Hızlı ve Öfkeli, XxX, Mumya gibi filmleri yöneten Rob Cohen'in filmografisindeki en düşük noktalardan biri. Sonuç; Jennifer Lopez'in sevişme sahnesiyle bir yerlere gelmeye çalışan ama unutulmaya mahkum bir film daha. Yine de Jennifer Lopez için izlenir mi? İzlenir. Bayanlar da Ryan Guzman için izleyebilir. Gerisi fasa fiso bir film. Sadece boş vaktiniz ve başka seçeneğiniz yoksa değerlendirmenizi öneririm. (3.5/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder